रंजिश, रफी आणि रिक्षा!

मूड फारसा बरा नव्हताच..

शनिवार working असल्यावर असतो तसाच होता!

आपलं स्टेशन आलं तरी उठायचा एवढा कंटाळा आलेला..

कशीबशी ट्रेन मधुन उतरले..

मेहंदी हसनची आठवण उदास मूड मध्ये झाली नाही तर तो फाऊल असतो..

मग सवयीने google play music उघडलं आणि एक वेगळंच डिप्रेशन आलं...

Google चा हा अतिशय चुकलेला निर्णय..

मग google play music च्या आठवणीत झुरत असताना youtube बाबा वर रंजीश ही सही शोधलं...

तोपर्यंत रिक्षा स्टँड पर्यंत आले..

Youtube बफर होतं होतं..

मी शेर रिक्षात बसले..

मेहंदी हसन गाऊ लागले..

रंजीश ही सही..

रिक्षात आणखी दोन जण आले तसा रिक्षावाला धावत आला..

रिक्षा सुरू झाली..

मेहंदी हसन गातच होते..

आss फिरसे मुझे छोडके जानेके लिये आ..

मला उगाच राहून राहून google play music ची आठवण येत होती...

केलेल्या सगळ्या playlist डोळ्यासमोरुन हलत नव्हत्या...

त्याच्या स्वरातील दुःख माझ्यात मुरणार इतक्यात भसकन मागून गाण्याचा आवाज आला..

रिक्षावाल्याने माझा उदास चेहरा बघून गाणी लावली बहुतेक..

तिकडे रफी पण गायला लागले..

नाम अब्दुल है मेरा सबकी खबर रखता हु..

(हे रफीचं म्हणणं होतं की रिक्षावल्याचं?!!)

मेहेंदी हसनना काहीच फरक पडला नव्हता..

त्यांचं चालूच होतं..

तू भी तो कभी मुझको मनाने के लिये आ....

एकीकडे रफी एकीकडे मेहेंदि, 

एवढं कमी होतं की काय म्हणून शेजारच्या माणसाचा फोन वाजला..

आणि त्याने दोघांच्याही वरचा स्वर लावला..

" **** **** समझता नही तेरेको...."

शिव शिव शिव...

मी रफिकडे concentrate करायचा प्रयत्न केला तर

मेहेंदी हसन जामच competitive!

अजिबात आपलं बेअरिंग सोडलं नाही..

तू मुझसे खफा है तो जमाने के लिये आ..

माझं लक्ष पुन्हा तिकडे वेधलं गेलं..

रफी पुण्याचे होते की काय असं वाटावं असं त्यांचं टायमिंग!

बोल सकता हु जुबान बंद मगर रखता हु..

मला अचानक चारही बाजूंनी cctv आपल्यावर रोखले असल्याचा फील आला!!

 मग मेहेंदी हसन तरी कसे मागे हटतील! म्हंटलं ना..जाम competitive..

 अबतक दिल-ए-खुश-फेहमको तुझसे है उम्मीदे...

पुन्हा माझं लक्ष वेधून घेतलं..

एव्हाना शेजारचा माणूस फोनवरच्या बोलण्याने नाउमेद झालेला..त्याने मधेच रिक्षा थांबायला लावली..

तरी रफी जाता जाता त्याला म्हणालेच..

आते जाते हुवे सबपे मैं नजर रखता हु..

मग माझ्याही डोक्यात हे सगळं उतरवायचे विचार सुरु झाले..

मग ना रफी हा हसन...कुणीच ऐकु येईना झालं..

अचानक आपणच सगळ्यात competitive असं वाटू लागलं..

रफी एव्हाना लक्ष ठेवून कंटाळले होते..

मेहेंदीचा उर भरुन आल्याने त्यानेही उरकतं घेतलेलं..

माझ्या डोक्यातले विचार आणि रिक्षाचा स्पीड एकच झालेला..

लिखाण पूर्ण होऊन रिक्षा ऑफिस जवळ आलेली..

शनिवारचा दिवस एवढाही वाईट नव्हता सुरू झाला!

आता तर तुमचं लिखाण पूर्ण वाचून सुद्धा झालं..

आता मी माझं काम करते..

तुम्ही तुमचं करा…

हसन आणि रफी सुखी भव!

©कांचन लेले..